Categoriearchief: Blog

Gewoontegetrouw zijn op de maandagavonden de straten in Málaga uitgestorven. Driekwart van de kroegen en restaurants houdt dan namelijk de deuren gesloten, omdat het leeuwendeel aan klanten en portemonnees toch herstellende is van het weekend. Kortom: voor bruisend avondvertier is … Lees verder →

Voor sommige blogs heb je geen woorden nodig. Dan spreken de foto’s voor zich. Zoals bij de Cabalgata op 5 januari, de intocht van de Drie Koningen in Málaga, het grootste kinderfeest van het jaar. 15.000 kilo caramelos werden er … Lees verder →

In het schemerduister El Torcal binnenrijden is een surrealistische ervaring. De door de goden of de tand des tijds neergesmeten stenen zuilen lijken te ademen in een spel van schaduw en gezichtsbedrog.Net een decor van een science-fiction film, denk ik, … Lees verder →

Ik had voor de terugweg naar Spanje beter bij Sinterklaas op zijn stoomboot kunnen aanmonsteren, bedenk ik me wanneer ik de zoveelste vruchteloze poging onderneem om mijn lange benen ergens tussen mijn stoel en die van mijn voorbuurman te proppen. … Lees verder →

Ik ben getrouwd met een schrijver op een berg, een het liefst blootlopende schrijver (blootlopen schijnt namelijk inspiratie bevorderend te zijn). Ook een die soms zijn schrijversisolement (en zijn blootlopen) doorbreekt om gasten mee te laten genieten van de natuur, … Lees verder →

‘Op school zeiden ze al dat Roberto een heel bijzonder kind was dat alles kon worden wat hij wilde. Hij was slim en een uitstekende voetballer bovendien. De vrouw en ik hadden hoge verwachtingen van onze jongen en hebben er … Lees verder →

‘Het is hier beslist geen Barcelona of Madrid… zeg, help eens een handje.’ De voluptueuze dame stapelt een eindeloze hoeveelheid winkeltassen op naast haar tafelgenoot. Zelfs met zijn iele verschijning blijft er voor hem nu bar weinig te manoeuvreren over. … Lees verder →

Goede tradities zijn er om in ere te houden, daarom is de nacht van San Juan op 23 juni voor ons tot een jaarlijks terugkerende belevenis verheven. Maar wel ieder jaar op een andere plek. Werden we twee jaar geleden … Lees verder →

Sinds jaar en dag mijden we restaurants waar men je al op straat probeert te ronselen. Maar vandaag brengen een knagend hongergevoel en een wervende jongeman van de aller beminnelijkste soort ons aan het twijfelen en doet zijn hoopvolle blik … Lees verder →

In een oogwenk samurait de Japanse kok de berg kakelverse etenswaar tot de juiste stokjesvriendelijke proporties. Ik zap door en zie nog net hoe de sympathieke Spaanse presentatrice een gloeiendhete Fresno-peper in de mond gestopt krijgt door een onschuldig uitziend … Lees verder →