Categoriearchief: Blog

Een leeg restaurantje in hartje Cáceres maar we mogen alleen aan het minuscule tafeltje in de hoek plaatsnemen. Waarom? Het antwoord arriveert een half uurtje later in de vorm van een gevarieerd, veelkleurig, artistiekerig gezelschap van een man/vrouw/kind of veertig. … Lees verder →

‘Kan dit wel, moet ik niet op netjes?’ Halverwege het dorp begint Renata haar blote knieën te betwijfelen. Ik bespeur een naderende kledingcrisis (weer huiswaarts, eindeloos geëmmer voor de kledingkast terwijl de klok driftig verder tikt) en bezweer haar dat … Lees verder →

Onderweg naar ons huis in de campo sta ik weer vast in het verkeer. Het gebeurt nu bijna dagelijks, altijd op hetzelfde punt, en er is geen doorkomen aan. Als kippen zonder kop schieten mijn medeweggebruikers van links naar rechts … Lees verder →

Málaga en livemuziek ligt een beetje moeilijk. Kon je vijftien jaar geleden in talrijke bars, cafeetjes en andere gelegenheden wel een bandje of op zijn minst een versterkte gitarist aantreffen, sinds Málaga’s Ayuntamiento een bezem door haar voorheen tamelijk vieze stad gehaald … Lees verder →

Gewoontegetrouw zijn op de maandagavonden de straten in Málaga uitgestorven. Driekwart van de kroegen en restaurants houdt dan namelijk de deuren gesloten, omdat het leeuwendeel aan klanten en portemonnees toch herstellende is van het weekend. Kortom: voor bruisend avondvertier is … Lees verder →

Voor sommige blogs heb je geen woorden nodig. Dan spreken de foto’s voor zich. Zoals bij de Cabalgata op 5 januari, de intocht van de Drie Koningen in Málaga, het grootste kinderfeest van het jaar. 15.000 kilo caramelos werden er … Lees verder →

In het schemerduister El Torcal binnenrijden is een surrealistische ervaring. De door de goden of de tand des tijds neergesmeten stenen zuilen lijken te ademen in een spel van schaduw en gezichtsbedrog.Net een decor van een science-fiction film, denk ik, … Lees verder →

Ik had voor de terugweg naar Spanje beter bij Sinterklaas op zijn stoomboot kunnen aanmonsteren, bedenk ik me wanneer ik de zoveelste vruchteloze poging onderneem om mijn lange benen ergens tussen mijn stoel en die van mijn voorbuurman te proppen. … Lees verder →

Ik ben getrouwd met een schrijver op een berg, een het liefst blootlopende schrijver (blootlopen schijnt namelijk inspiratie bevorderend te zijn). Ook een die soms zijn schrijversisolement (en zijn blootlopen) doorbreekt om gasten mee te laten genieten van de natuur, … Lees verder →

‘Op school zeiden ze al dat Roberto een heel bijzonder kind was dat alles kon worden wat hij wilde. Hij was slim en een uitstekende voetballer bovendien. De vrouw en ik hadden hoge verwachtingen van onze jongen en hebben er … Lees verder →